စကားလံုးမ်ားႏွင့္ sense

ကၽြန္

သတ္ပံုက်မ္းမွာဆို 'ကၽြန္ေတာ္၊ ကၽြန္မ' လုိ႔ ပါတယ္။

သို႔ေသာ္ အဲဒီစကားလံုးေတြကေန ေက်းကၽြန္ဆုိတဲ့ sense ႀကီးကို ခံစားမိတဲ့သူတခ်ိဳ႕က 'က်ေတာ္ က်မ' စသျဖင့္ ေျပာင္းေရးၾကတယ္။ ကိုယ္ေတာ့ အဲလိုမရွိဘူး။ (ေရွ႕ကလူမ်ား ဘာကိုရည္ရြယ္သည္ျဖစ္ေစ) သတ္ပံုဆိုတာ ဘာသာစကားတခုကို အတူအသံုးျပဳသူေတြၾကား တေျပးညီ တူဖို႔သတ္မွတ္တဲ့ နည္းစနစ္တစ္ခုမွ်သာပဲ။ ဒီေတာ့ ကၽြန္မ ဆုိတဲ့ အသံုးသာ သံုးျဖစ္ခဲ့ရင္ 'ကၽြန္မ' လုိ႔ပဲ ႐ုိက္တယ္။ က်မ လို႔ မ႐ုိက္ဘူး။ ဒီေန႔ သတ္ပံုက်မ္းမွာ 'က်မ' လို႔ ေျပာင္းခဲ့မယ္ဆုိရင္ နက္ဖန္ သံုးစရာရွိတာနဲ႔ 'က်မ' လို႔ ေျပာင္း႐ိုက္၊ ေျပာင္းသံုးမယ္။

(မွတ္ခ်က္။ သတ္ပံုက်မ္းအတုိင္း အၿမဲလိုက္နာသည္ မဆိုလို)

မိန္းမလို မိန္းမရ

လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြေလာက္က ဘယ္မွာလဲ မသိ၊ (Addy Chen ဆီမွာလို႔ ထင္တယ္။)

ေနာက္ပိုင္းမွာ မိန္းမေတြတင္မက ေယာက္်ားေတြကပါ 'အမ်ိဴးသမီး အခြင့္အေရး၊ အမ်ိဴးသမီး အခြင့္အေရး' ေအာ္လာၾကတာ၊ သူတို႔ တာဝန္ေတြေအးရာေအးေၾကာင္းျဖစ္ဖို႔၊ ပုခံုးေျပာင္းဖို႔ ဆုိတဲ့ လွ်ိဳ႕ဝွက္အႀကံအစည္ ျဖစ္ႏိုင္တယ္ ဆုိတဲ့ သေဘာမ်ိဳးေရးထားတာ။ သူ ကိုယ္တုိင္ကေတာ့ မိန္းမဝါဒီ ထင္ပါတယ္၊ အေရးအသားၾကည့္ရတာ။ (အထူးမွတ္ခ်က္။ ကိုယ္ကေတာ့ ဒီတသက္ ျဖစ္မည္မထင္။)

အဲဒီကေန ဆက္ေတြးလိုက္မိလို႔။

ဆုိပါစို႔။ 

ေယာက္်ားေတြကို 'ဒီလူကေတာ့ မိန္းမလို မိန္းမရနဲ႔၊ မိန္းမစိတ္' 'ထမီ ဝတ္ထားပါလား' စသျဖင့္ေျပာတာ မိန္းမေတြကို ေစာ္ကားရာက်တယ္။ အဆင့္ႏွိမ့္ရာက်တယ္ ဆုိၾကတယ္။

ဒါလည္း ေယာက္်ားေတြအေနနဲ႔ ဒီလိုေျပာတာ မခံခ်င္လို႔၊ မခံရေအာင္ တဘက္လွည့္နဲ႔ မိန္းမေတြကိုပဲ မႏွိမ္ေစခ်င္သလိုလုိ လုပ္ေျပာတာ ျဖစ္ႏိုင္တာပဲ။

စကားလံုးဆုိတာ အသံုးၾကာလာရင္ မူရင္းအႏွစ္ေပ်ာက္ၿပီး၊ အေပၚယံၫႊန္းဆုိရင္းစြဲေလးပဲ ဂ႐ုျပဳမိၾကတာ မ်ားတယ္မဟုတ္လား။ 'ကၽြန္ေတာ္ ကၽြန္မ' ဆုိတာလိုေပါ့။ အဲဒီစကားလံုး သံုးတိုင္း ဒါ ငါ့ကိုယ္ငါ ဆုိတာကလြဲလို႔ 'ကၽြန္' ဆုိတဲ့ အနက္ဟာ ကိုယ့္စိတ္ထဲ ေပၚမလာဘူး။ ေပၚလာတဲ့လူလည္း မသံုးဘဲ ေန႐ံုပဲမဟုတ္လား။

ဒီလိုပဲ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ အလုပ္မဟုတ္ဘဲ အူေၾကာင္ၾကားကြက္နင္းေနလို႔ 'မိန္းမလို မိန္းမရ' တို႔ 'မိန္းမဉာဏ္' တုိ႔ 'မိန္းမက်င့္ မိန္းမႀကံ' တို႔ လို႔ ေျပာတာလည္း မိန္းမေတြ ဆုိတဲ့ sense ထိ ေပၚမလာဘူး။ ဒါ တုိက္႐ိုက္ေျပာခ်င္သူကိုသာ ထိထိမိမိ ႏွိပ္ကြပ္နည္း တမ်ိဳးပဲ။ (ဒါမ်ိဳး သူတို႔ မခံခ်င္ မခံႏိုင္လို႔ မိန္းမေတြကိုပါ သြယ္ဝိုက္ ႏွိမ္ရာေရာက္တယ္ဆုိၿပီး တဖက္လွည့္နဲ႔ ထြက္တာ ပို ျဖစ္ႏိုင္တယ္။)

တခ်ိဳ႕ေသာ ေယာက္်ားေတြ အမ်ိဳးသမီးအခြင့္အေရး ဘာညာ ေခါင္းတပ္ေရးတာ ေစတနာနဲ႔ဆုိတာထက္၊ ထမီမၿပီး ရန္ေတြ႕ေနတာနဲ႔ ပိုတူတတ္လုိ႔၊ ဒါ အမ်ိဳးသမီးေခါင္းစဉ္တပ္ၿပီး သူတို႔အထိနာတတ္တဲ့ စကားလံုးေတြ ပေပ်ာက္ေအာင္မ်ား တဖက္လွည့္နဲ႔ ေျပာသလား ထင္မိတယ္။

ဒီေတာ့ မိန္းမေတြကို ထိခိုက္တယ္လို႔ စိတ္မွာထင္ရင္ မသံုးဘဲ ေန႐ံုပဲ။ ကိုယ့္စိတ္က ဒီစကားလံုးသံုးတာ ရည္ရြယ္သူကလြဲလို႔ မိန္းမေတြကို သြယ္ဝိုက္ ထိခိုက္ေစလိုတယ္လို႔ မဟုတ္ရင္ ဆက္သံုး႐ံုပဲ။

အဲလို အူေၾကာင္ၾကားကြက္ေတြအတြက္ ဒီ့ထက္ ထိေရာက္မယ့္ စကားလံုးလည္း မွတပါး အျခားမရွိမဟုတ္လား။ ရွိလာခဲ့ရင္ အခ်ိန္မေရြးေျပာင္းသံုးမယ္။ 

မရွိမခ်င္းေတာ့ ဒါအေကာင္းဆံုးပဲ။

***

ဘာမွေတာ့ မဆုိင္ဘူး။

႐ံုးက ျပန္ေရာက္ၿပီး Addy Chen ပို႔စ္ ဖတ္၊ ေနာက္ ကြန္ဒိုလီဇာ႐ိုက္ဇ္အေၾကာင္းဖတ္ေတာ့ လူမည္းတို႔၊ ကၽြန္တုိ႔ အေၾကာင္းေတြေရာက္၊ စကားလက္အိုဟာရာတို႔ေခတ္က လူမည္း၊ ႐ိုက္ဇ္တို႔ေခတ္က လူမည္းနဲ႔ ကၽြန္ ဆုိတဲ့ စကားလံုးကေန ခ်ေရးမိတာ။

ျဖည့္စြက္

ဗမာျပည္မွာ အမ်ိဳးသမီးေရးရာ နဲ႔ အမ်ိဳးသမီးအခြင့္အေရးအေၾကာင္းေတြ ေခတ္စားတုန္းကဆုိရင္
ျမန္မာဥပေဒမွာ ေယာက္်ားေတြ တရားဝင္ မိန္းမတစ္ေယာက္ထက္ ပိုယူခြင့္ ရတာနဲ႔ ပတ္သတ္လုိ႔ ဆရာမႀကီး ခင္ႏွင္းယု တုိ႔ေတာင္ပါေသးလား မသိ၊ ရွင္းၾကတာကို ဖတ္ဖူးတယ္။ အဲဒီမွာ အဲဒါက ဘာသာျခား လူမ်ိဳးျခားအမ်ိဳးသားနဲ႔ လက္ထပ္တဲ့ ဗမာအမ်ိဳးသမီးေတြကို ကာကြယ္ဖို႔ လုပ္ရတာပါဆုိၿပီး ဥပမာ၊ ဥပေမယ် မ်ိဳးစံုနဲ႔ ရွင္းၾကတာ ၾကားဖူးတယ္။

ကိုယ္ေတာ့ ဥပေဒေၾကာင္း နားမလည္ပါဘူး။ လတ္တေလာ မလိုအပ္ေတာ့ စိတ္လည္းမဝင္စားဘူး။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီမွာ ျပသြားတဲ့ ဥပမာေတြ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြကိုေတာ့ ဘဝင္မက်ဘူး။ အဓိကနဲ႔ သာမညနဲ႔ ေခ်ာ္ေနတယ္လို႔ ခံစားရတယ္။

ေျပာခ်င္တာက မိန္းမေတြကို ကာကြယ္ဖို႔လို႔၊ မႏွိမ္မိဖို႔လို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ 'မိန္းမလို မိန္းမရ ျဖစ္ေသာ' ေယာက္်ားေတြကို 'မိန္းမလို မိန္းမရ' ဆုိတဲ့ စကားလံုးမ်ိဳး သံုးၿပီး မေျပာသင့္ဘူးဆုိတာလည္း အထက္က ဥပေဒလိုမ်ား ျဖစ္ေနမလား ေတြးမိေသးတယ္။

***